ENGAGE – Zaangażowanie

#RPGaDAY – Dzień 3

Zaangażowanie i kontrakt społeczny. Tak rozumiem to hasło i o tych tematach będę dzisiaj pisał.

Czy wszyscy angażujemy się równo podczas gry? Czy wspólnie ustalamy zasady stołu? Jak to jest na naszych sesjach?

Zaangażowanie w grę

Gram i prowadzę już parę lat. I podczas tego okresu widzę jak powoli zmienia się podejście do grania. Na początku popularna była opinia, że to mistrz gry jest jednym z najbardziej odpowiedzialnych za sesję. To on poświęcał na jej przygotowanie najwięcej czasu i wysiłku.

Na szczęście od kilku lat ta tendencja się zmienia. Pojawiają się głosy, że gracze są współodpowiedzialni za rozgrywkę. I dobra zabawa na sesji zależy też od nich.

Jak możemy się angażować w grę?

Pomijam już kwestie podstawowe jak przychodzenie na sesje jeśli się umawiamy, poznawanie zasad przez grających (a nie tylko przez MG), czy zwykłe przynoszenie na sesję jedzenia i pomóc w sprzątaniu po niej. Jak gracze mogą się bardziej angażować?

Może to dlatego, że jestem również mistrzem gry ale jako gracz gdy widzę ciekawy wątek, npca czy wydarzenie które wprowadza mistrz gry staram się jakoś częściej wchodzić w interakcje z tym co mi MG podrzuca. Niektórzy znajomi śmieją się, że moje postacie wezmą każdy „quest”, klikną w każdy kamień by znaleźć coś do zrobienia. Trochę prawdy w tym jest. Uwielbiam komplikacje na sesjach, uwielbiam gdy się dzieje. W końcu jestem poszukiwaczem przygód więc, do kroćset, szukam tych przygód.

Nie lubię gdy gracze są zachowawczy do bólu. Unikają niebezpieczeństw, omijają przygody. Sprawia to, że MG musi „atakować” ich bezpośrednio, wywoływać sytuacje obok których nie mogą przejść obojętnie. Dlatego te wszystkie porwania i morderstwa rodzin, znajomych itp. Gracze, wyjdźcie poza swoją strefę komfortu.

Jak inaczej możemy się angażować? Pisząc notatki z sesji, podsuwając mistrzowi gry pomysły na komplikacje, wątki czy całe przygody. „Wiesz co? Jedziemy do mojego rodzinnego miasta. Może byś skomplikował nam życie? Czy moja postać może być tam poszukiwana za jakieś dawne drobne przestępstwo? Jeśli ktoś mnie rozpozna mogę mieć kłopoty.” Podrzucajcie mistrzom gry pomysły. Będą Wam wdzięczni za pomoc a dodatkowo pojawią się wątki osobiste dotyczące Waszych postaci.

Przypuśćmy, że jesteśmy już zaangażowani w rozgrywkę. Udzielamy się na sesjach, działamy, nie unikamy problemów. Co możemy jeszcze zrobić?

Wciągajmy w nasze wątki postacie innych graczy. „Hej, może pójdziecie ze mną, myślę że będę potrzebować kogoś kto będzie mnie ubezpieczał.” Co z tego, że dana postać nie umie się ukrywać, czy przyciąga wzrok bogactwem ubioru w dzielnicy biedoty. To komplikacje które mogą rozwinąć się w ciekawe wątki. Wciągając innych w wydarzenia sprawiacie, że wszyscy się bawią a nie tylko Ci najaktywniejsi.

Kontrakt – zasady stołu a zaangażowanie

Bycie zaangażowanym to również aktywne rozmowy przed kampanią czy sesją. Nie ma nic bardziej zniechęcającego gdy ktoś mówi nam „Może być, jakikolwiek system weźmiesz będzie ok”. Brak zaangażowania innych grających może być bardzo destrukcyjny. Jeśli zastanawiamy się nad nową kampanią pomyślmy co byśmy chcieli, jaki klimat, nastrój, jakie realia, jakie wydarzenia. Porozmawiajmy nad koncepcją postaci, drużyny. Pomyślmy nad jakimiś smaczkami dotyczącymi realiów w których będziemy grać.

Niestety gracze którym wszystko jedno są takim szarym murem który przesłania mi zawsze dobrą zabawę. Nie lubią się angażować. Nie mają zdania. Nie powiedzą jakie mają oczekiwania. A potem podczas gry są tylko szarym tłumem nie wnoszącym nic do sesji.

Nie lubię biernych graczy

Dla takich osób najgorzej się prowadzi. Z takimi osobami średnio się gra. Nie lubię osób które są ale jakby ich nie było. Które nie wnoszą nic do rozgrywki. A Wy?

Następny wpis: SHARE